ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ, ΠΟΣΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ;
Οι υπέρηχοι, είναι ακουστικά κύματα και χρησιμοποιούνται τα τελευταία 30 χρόνια γιά την απεικόνιση των εσωτερικών δομών του σώματος.
Μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει ένδειξη, ότι μπορούν να προκαλέσουν κάποια βλάβη στο έμβρυο.
Τα σπουδαιότερα και τα πιό σημαντικά Υπερηχογραφήματα στην εγκυμοσύνη, είναι:
-Το Υπερηχογράφημα για την διάγνωση της εγκυμοσύνης (6-11 εβδομάδες)
-Το υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας (11-13 εβδομάδες)
-Το Υπερηχογράφημα Β΄επιπέδου (21-23 εβδομάδες)
-Το Υπερηχογράφημα Doppler (30-32 εβδομάδες)
Η κλινική εμπειρία, μας έχει αποδείξει ότι είναι σκόπιμο να παρακολουθείται το έμβρυο, έστω και με ένα απλό Υπερηχογράφημα Ανάπτυξης και τους υπόλοιπους μήνες της εγκυμοσύνης.
Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, όταν η μητέρα ή το έμβρυο έχουν κάποιο πρόβλημα, τότε χρειάζεται συχνότερος Υπερηχογραφικός Έλεγχος.
Αναλυτικά :
-Το Υπερηχογράφημα Διάγνωσης της κύησης
Γίνεται συνήθως στις 6-8 εβδομάδες εγκυμοσύνης, δηλαδή μετά από τουλάχιστον 15 ημέρες καθυστέρησης της εμμήνου ρύσεως.
Με αυτό διαπιστώνουμε εάν η εγκυμοσύνη είναι ενδομήτρια και ακούμε , συνήθως, για πρώτη φορά τους χτύπους της καρδιάς του εμβρύου.
Με αυτό το υπερηχογράφημα, καθορίζεται η ηλικία της κύησης και η Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού (Π.Η.Τ.).
-Το Υπερηχογράφημα στις 11-13 εβδομάδες (Αυχενική διαφάνεια, ρινικό οστό, PAPP-A, Free β-hCG)
Αυτό το Υπερηχογράφημα είναι η πρώτη αναλυτική εξέταση του εμβρύου και μας επιτρέπει να υπολογίσουμε την πιθανότητα ύπαρξης χρωμοσωμικών ανωμαλιών στο έμβρυο (π.χ. Σύνδρομο Down ).
Στην εξέταση αυτή, γίνεται υπερηχογραφικήμελέτη της αυχενικής διαφάνειας (πτυχή στον αυχένα του εμβρύου) και εκτιμάται η παρουσία του ρινικού οστού (τα οστά στην μύτη του εμβρύου).
Τα ευρήματα αυτά συνδυάζονται με την μέτρηση δύο ορμονών στο αίμα της μητέρας (PAPP-A και ελεύθερη β-hCG).
Η αυχενική διαφάνεια είναι υγρό που περιορίζεται στον αυχένα του εμβρύου, κάτω από το δέρμα του.
Όλα τα έμβρυα έχουν αυτό το υγρό, αλλά συνήθως υπάρχει περισσότερο υγρό στα έμβρυα που πάσχουν από σύνδρομο Down.
Με αυτό το υπερηχογράφημα ελέγχουμε επίσης, την ανάπτυξη και τα βασικά όργανα του εμβρύου.
Οι πιθανότητες πρόβλεψης του συνδρόμου Down είναι τουλάχιστον 93%.
Αν έχουμε πολύδυμη κύηση , με αυτό το υπερηχογράφημα εκτιμάται η χοριονικότητα, δηλαδή το εάν τα έμβρυα έχουν ξεχωριστούς πλακούντες ή κοινό πλακούντα, πληροφορία η οποία καθορίζει την εξέλιξη της κύησης καιι τον τρόπο παρακολούθησης.
Είναι πολύ σημαντική εξέταση και πρέπει να γίνεται αυστηρά σε συγκεκριμένο χρόνο (11-13 εβδομάδες) και από εξειδικευμένο εξεταστή εμβρυομητρικής Ιατρικής.
-Το Υπερηχογράφημα στις 21-23 εβδομάδες (Υπερηχογράφημα Β' επιπέδου)
Αυτός ο υπερηχογραφικός έλεγχος, περιλαμβάνει μία σειρά μετρήσεων για τον έλεγχο της ανάπτυξης και τον υπολογισμό του βάρους του εμβρύου, τον έλεγχο του πλακούντα, την εκτίμηση του αμνιακού υγρού και τον αναλυτικό έλεγχο των περισσότερων οργάνων του εμβρύου για ανατομικές ανωμαλίες.
Επίσης περιλαμβάνει τον έλεγχο για δείκτες χρωμοσωμικών ανωμαλιών και έτσι συμπληρώνει το υπερηχογράφημα που γίνεται μεταξύ των εβδομάδων 11-13.
-Το Υπερηχογράφημα Doppler
Γίνεται από τις 24 εβδομάδες και μέχρι το τέλος της κύησης. Με αυτό ελέγχεται ο ρυθμός ανάπτυξης του εμβρύου, το βάρος του, η ποσότητα του αμνιακού υγρού, η θέση του πλακούντα.
Με την εξέταση Doppler ελέγχεται η ροή του αίματος στα αγγεία του εμβρύου και του πλακούντα.
Επίσης μας δίνει πληροφορίες για την φυσιολογική λειτουργία του πλακούντα και την κατάσταση του εμβρύου.
-Το τρισδιάστατο Υπερηχογράφημα (3D-4D)
Η τρισδιάστατη απεικόνιση του εμβρύου, σε κάποιες σπάνιες ανωμαλίες μας βοηθά να δούμε καλύτερα ορισμένα όργανα.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της τρισδι'αστατης υπερηχογραφίας, είναι ότι μαε δίνει την ευχαρίστηση να δούμε πιο "πραγματικές" εικόνες του εμβρύου στο φυσικό του περιβάλλον, καθώς επίσης και τις κινήσεις του (4D).
